WSZYSCY JESTEŚMY FOTOGRAFAMI: kwietnia 2015

30.04.2015

“Decydujące kadry, czyli o kultowych okładkach płyt” - prowadzenie: Rosław Szaybo

Przed nami ostatnie, bardzo muzyczne, spotkanie w trzeciej edycji naszego cyklu. Temat: “Decydujące kadry, czyli o kultowych okładkach płyt”, prowadzenie: Rosław Szaybo. Spotkanie zakończy impreza muzyczna. Zagrają: Agnieszka Obszańska i Agnieszka Szydłowska. Do słuchania, dyskusji i tańca gorąco zapraszamy 7 maja, godz. 19:00 - tradycyjnie w barze Studio!

Krzysztof Komeda ginący w mroku. Punkowo zgrafizowani członkowie The Clash. Żyletka w zaciśniętej dłoni. Zanim posłuchamy płyty, widzimy jej okładkę. I często to ona jest naszym pierwszym skojarzeniem z ulubionym krążkiem. Jak się wybiera zdjęcia, które stają się później symbolami płyt? Jak połączyć obraz z muzyką, aby oddać jej charakter i moc? O pracy nad kultowymi okładkami płyt opowie ich twórca, który przez wiele lat współpracował z największymi gwiazdami polskiej i światowej muzyki.

Rosław Szaybo

Projektant okładek płyt i książek, a także plakatów. Zaprojektował około 2000 okładek płyt, w tym legendarne: “Astigmatic. The music of Komeda” (1965) - uznaną w Polsce za jazzową płytę wszech czasów oraz “The Clash” (1977) - pierwszą płytę zespołu The Clash. Projektował dla takich gwiazd, jak: Elton John, Santana, Janis Joplin, Roy Orbison, Judas Priest (m.in. okładkę “British Steel” i logo zespołu). Absolwent ASP w Warszawie. W latach 1958-1963 pracował ze Stanisławem Zagórskim, już wtedy odnosząc znaczące sukcesy. W 1966 r. wyjechał do Wielkiej Brytanii, gdzie pracował jako niezależny projektant. Był dyrektorem artystycznym w agencji reklamowej Young & Rubicam (1968-1972) oraz dyrektorem artystycznym na Wielką Brytanię w firmie fonograficznej CBS Records (1972-1988). Za swe prace otrzymał wiele nagród w Polsce i na świecie. Aktywny także wystawienniczo (plakaty, okładki, ilustracje). W latach 1993-2014 prowadził pracownię fotografii na warszawskiej ASP. W 2003 r. otrzymał tytuł profesora.

fot. okładka płyty “Astigmatic. The music of Komeda” (1965)

26.04.2015

"Od metalowej płytki do ekranu i z powrotem, czyli o formie w fotografii” - fotorelacja

Fot. Bartek Zaborowski / Gridimages.pl

Na ekranie praca Pawła Żaka z cyklu "Opowieści". Fot. Bartek Zaborowski / Gridimages.pl.

Na ekranie praca Michala Macku. Fot. Bartek Zaborowski / Gridimages.pl.

W tle praca Sally Mann. Fot. Bartek Zaborowski / Gridimages.pl

Miłośnicy fotografii Emotikon smile Fot. Bartek Zaborowski / Gridimages.pl

Na ekranie praca Anety Grzeszykowskiej. Fot. Bartek Zaborowski / Gridimages.pl

Fot. Bartek Zaborowski / Gridimages.pl

Na ekranie praca Gregor'ego Crewdsona. Fot. Bartek Zaborowski / Gridimages.pl

Na ekranie praca Richarda Laroyd'a. Fot. Bartek Zaborowski / Gridimages.pl

Prowadzący spotkanie Paweł Żak. Fot. Bartek Zaborowski / Gridimages.pl

Fot. Bartek Zaborowski / Gridimages.pl

Pytania z sali. Fot. Bartek Zaborowski / Gridimages.pl

Czas na dyskusję. Fot. Bartek Zaborowski / Gridimages.pl

20.04.2015

Filmowe zaproszenie! "Od metalowej płytki do ekranu i z powrotem, czyli o formie w fotografii”. Prowadzenie Paweł Żak.

16.04.2015

"Od metalowej płytki do ekranu i z powrotem, czyli o formie w fotografii” - prowadzenie: Paweł Żak

Zapraszamy na kolejne spotkanie z cyklu pt. "Od metalowej płytki do ekranu i z powrotem, czyli o formie w fotografii”. Prowadzenie: Paweł Żak. Spotykamy się już za tydzień (23 kwietnia), w czwartek o godz. 19:00. Tradycyjnie w barze Studio!

W czasie spotkania przyjrzymy się jak wybór narzędzia oraz sposobu rejestracji obrazu i jego edycji wpływa na uzyskiwane efekty plastyczne. Będziemy się także zastanawiać jak forma prezentacji obrazu wpływa na jego znaczenie i siłę oddziaływania. Spróbujemy także odpowiedzieć na pytanie dlaczego niektórzy współcześni twórcy sięgają po archaiczne techniki fotograficzne.

Paweł Żak
Zajmuje się szeroko pojętą fotografią inscenizowaną. Studiował nauki społeczne na Uniwersytecie Warszawskim i fotografię na Wydziale Komunikacji Multimedialnej ASP w Poznaniu. Ważniejsze cykle prac: "Opowieści", "bez tytułu", "Bliski znajomy", "Martwe natury". Wykłada fotografię na Uniwersytecie Warszawskim i na uczelniach prywatnych.

Fot. Andreas Gursky "99 Cent", 2001

13.04.2015

"Trzeci wymiar, czyli o obiektach fotograficznych" - fotorelacja

Artyści, o których wspominała prowadząca Monika Małkowska: Wacław Szpakowski, Stanisław Ignacy Witkiewicz, Marcel Duchamp, Józef Szajna, Christian Boltanski, Zbigniew Beksiński, Robert Smithson, Zofia Rydet, Robert Rauschenberg, Bernd i Hilla Becher, Zofia Kulik, Veruschka, Erwin Wurm, Józef Robakowski, Peter Fischli i David Weiss, Izabella Gustowska, Andres Serrano, Jean Philippe Arthur Dubuffet, Ives Klein, Alina Szapocznikow, Chris Ofili.

9.04.2015

Bardzo dziękujemy za dzisiejsze spotkanie. Monice Małkowskiej za fascynujący wykład i Wam, Drodzy Miłośnicy Fotografii, za liczne przybycie i pytania. Dziś przekonaliśmy się, jak śmiało fotografia zyskuje trzeci wymiar i jak ważną rolę odgrywa w świecie sztuk wizualnych. Fotorelacja z nazwiskami omawianych autorów niebawem!

W tle fotografia Zdzisława Beksińskiego.

7.04.2015

Filmowa zapowiedź spotkania pt. “Trzeci wymiar, czyli o obiektach fotograficznych” - Monika Małkowska

4.04.2015

"Trzeci wymiar, czyli o obiektach fotograficznych" - prowadzenie: Monika Małkowska

Zapraszamy na kolejne spotkanie z cyklu WSZYSCY JESTEŚMY FOTOGRAFAMI, które odbędzie się 9 kwietnia o godz. 19:00. Tytuł spotkania: “Trzeci wymiar, czyli o obiektach fotograficznych”. Prowadzenie: Monika Małkowska. Czekamy na Was!

Fotografia stała się zabawą, eksperymentem, własnym przeciwieństwem mniej więcej wtedy, kiedy sztuki wizualne zwątpiły w swoje górnolotne przesłanie. Pierwsze awangardy – i pierwsi wywrotowcy – pojawili się w sztuce na początku XX wieku. Ale od rewolucji futurystów (1909) minęła prawie dekada, zanim fotografowie dołączyli do innych artystycznych wywrotowców. Dopiero dadaizm, a bardziej surrealizm pozwolił zwariować ludziom z kamerą. Dzięki nim zdjęcia uwolniły się od dwóch wymiarów. Poszły w przestrzeń. W trzeci, nawet czwarty wymiar. Jak fotografia penetrowała przestrzeń? Jak stawała się obiektem? Wchodziła w obiekt? Zmuszała obiekt, by jej – fotografii – służył (a nie odwrotnie)? O tym, będzie nasze spotkanie.
 
Monika Małkowska
Dyplomowany magister sztuki (Pracownia Grafiki Warsztatowej). Wystawiała obrazy i rysunki, aranżowała wystawy, projektowała ciuchy, szyła patchworki, stylizowała modelki, pisała o modzie. Wydała trzy książki o modzie; napisała jedną o jedzeniu i konsumpcji (na początku lat 90.), która nie ukazała się z powodu plajty wydawnictwa. Publicystka zainteresowana różnymi obliczami kultury wysokiej i popularnej oraz wzajemnymi relacjami pomiędzy nimi. Od czasu polskiej transformacji zajmuje się pisaniem i mówieniem o sztuce i różnych aspektach kultury. Współpracuje ze wszystkimi mediami, ale najbardziej lubi własny blog MOMArt. Poza tym, wykłada w różnych szkołach artystycznych. W 2011 uzyskała na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych tytuł doktora za pracę „Niech sczezną krytycy!” – co się stało.

 fot. Zdzisław Beksiński, studium do "Gorset sadysty 4"